Piotr Domagalski, inaczej "Sucha Igła", Tatuator z Trójmiasta, promujący się hasłem "Tanie dziary, sznyty, kropki, średniowiecze".  Jak na Swoje 24 lata, zrobił sporo zamieszania wokół swoich prac, coraz więcej osób chce mieć na swoim ciele tatuaż jego autorstwa. Jeśli jeszcze nie wiecie kto jest, zapraszam do rozmowy z Piotrem.

 Od jak dawna zajmujesz się tatuowaniem?

Swój pierwszy tatuaż zrobiłem w marcu ubiegłego roku, czyli jestem jeszcze nowicjuszem. Jakby nie patrzeć, świeża krew.

Co spowodowało, że postanowiłeś zająć się robieniem tego na co dzień?

Od zawsze rysowałem i często były to rysunki w zamkniętej kompozycji, na początku stawiałem na robienie ciuchów ze swoimi ilustracjami, wypuściłem kilka serii koszulek, wszystko się sprzedało, ale ciągle było to dla mnie za mało. Gdy zrobiłem pierwszy tatuaż, trochę się załamałem i olałem sprawę, bo wyszło strasznie, a nie lubię jak mi coś nie wychodzi, więc wydałem całe oszczędności i nakupowałem sprzętu. Nie wiedziałem, że wszystko się tak potoczy, bo wcale nie myślałem o tatuowaniu, ale teraz jak wbijam czarny tusz w skórę czuję, że to jest to coś, co chcę w chwili obecnej robić , oddając się temu całkowicie.

Jak wyglądały Twoje początki?

Pierwszy tatuaż wykonałem w strasznym syfie u kolegów w domu, maszynka się przegrzewała po minucie, łapy mi się trzęsły i zrobiłem sobie imię mojej teraz już byłej dziewczyny, totalny punk rock. Następnie skrzywdziłem swojego kolegę, bo zrobiłem jemu tatuaż bez odbitej kalki, zamiast diabelskiego palca, wyszedł kawał kiełbasy, ja się śmiałem, a kolega dość się wkurzył. Później zobaczyłem, że jeden ze znajomych ma maszynkę, pojechałem do niego i zaczęliśmy się bawić. Nie umiejąc ustawić nic, pomazałem jemu nogi i sobie też. Później kupiłem pierwszą maszynkę.

Czy jest granica pomiędzy rzemiosłem a sztuką? Uważasz się za artystę, czy to dla Ciebie tylko i wyłącznie praca?

Nienawidzę określenia ARTYSTA, bo każdy może dziś nazwać się artystą, odbiegam od tego. Bycie tatuatorem to dla mnie bycie usługodawcą na własnych warunkach, ludzie proszą mnie o coś,  a ja spełniam ich zachcianki w swoim stylu. Każdy, kto tworzy, używając do tego rożnych mediów, jest w pewien sposób rzemieślnikiem. Najpierw musisz opanować to, czym tworzysz i zrozumieć tego działanie, a następnie możesz się bawić.

Osoby chcące zrobić sobie tatuaż u Ciebie, przychodzą z określonym wzorem? Przygotowujesz się wcześniej? A może inspiracje rodzą się podczas rozmowy z klientem?

Najbardziej lubię, jak ktoś wymienia mi rzeczy, które chce, w kilku słowach i daje mi pole do popisu, ale są tez sytuacje, gdy komuś spodoba się ilustracja z Internetu i prosi mnie, żebym przerobił to na swój styl. Nie chcę kopiować wzorów innych ludzi, mogę się jedynie inspirować, i traktuje to jako wyzwania, dzięki którym rozwijam budowanie form, kompozycji i tworzenie unikatowych wzorów. Tak naprawdę klienci są moim motorem napędowym do tworzenia.

Kilkadziesiąt lat temu tatuaż kojarzył się z podkulturą więzienną, później był wyrazem buntu. Teraz tatuaże po prostu są modne. Chętnych pewnie jest coraz więcej?

Tak, dokładnie. Mam 24 lata i nie wiem jak to było kiedyś. Jedynie z opowieści, więc tego nie doświadczyłem. Tatuaż w kulturze przeżywa teraz naprawdę wielki rozkwit, mnie to cieszy, bo mam klientów, tylko babcie się denerwują, że ich wnuczki wyglądają jak kryminalistki. Ale świadomość tego jest coraz większa, można spotkać np. lekarzy z tatuażem, ludzie zaczynają dostrzegać w końcu, że taka pierdoła jak popisana ręka nie robi z ciebie złodzieja samochodów.

Tatuaż to specyficzne medium, o czym może informować? Czym jest dla Ciebie?

Dla mnie to czysta forma wyrazu. Wchodzę w kontakt z osobami, które dopiero poznaję, gdzie relacja klient - twórca daje taki owoc jak wzór/tatuaż, który musi zadowolić nas obydwoje.

Sucha Igła posiada na Facebooku już pięć tysięcy fanów, to chyba duży powód do zadowolenia dla artysty?

Fajnie jest wiedzieć i widzieć, że coraz więcej ludzi lubi moje prace, że pasuje im mój styl i wykonanie. Ale lajki to ciągle tylko lajki - reklama.

Twoi klienci są głównie z Trójmiasta?

To jest jedna z fajniejszych spraw w tym wszystkim, że przyjeżdżają do mnie ludzie z całej Polski, w tym tygodniu: Poznań, Kraków, Toruń, i dwie panienki z Anglii. Jaram się ogromnie, że ktoś specjalnie wbija do mnie, mieszkając 500 km stąd, żeby zrobić sobie krzywdę spod mojej ręki.

Kiedyś tatuaże wypalano, później wlewano substancje barwiące na przeciętą skórę, w ostatniej dekadzie XIX wieku opatentowano maszynkę do robienia tatuaży, a co się teraz zmienia?

Jeśli chodzi o zmiany to myślę, że teraz wszystko idzie w takim kierunku, żeby wszystko wyglądało jak najlepiej i maszyny współgrały z skórą.

A z czego Sucha Igła czerpie inspiracje?

Nie mam określonego zbioru inspiracji, wszystko mnie inspiruje, oglądam w nocy jakiś amerykański gniot, w którym płynie parowiec i tylko pojawia się myśl: MUSZĘ NARYSOWAĆ PAROWIEC. Wstaję i zapisuję do notatnika z pomysłami i tak jest cały czas: książki, filmy, obrazek z Internetu, albo sam wpadam na coś zupełnie znikąd. Nie ma jednego źródła. Staram się wyłapywać pomysły z jak najprostszych sytuacji.

Na koniec rozmowy, powiedz mi gdzie najlepiej szukać Twoich utalentowanych dłoni?

Obecnie tatuuję w studiu tatuażu w Sopocie SAVEETAT. Wszystkie pytania najlepiej kierować na fanpejdż SUCHA IGŁA, bądź podbić do studia i porozmawiać osobiście.

Z Piotrem Domagalskim rozmawiała Anna Kozłowska

Napisz odpowiedź

Nazwa:

Email:
(Twój email nie będzie publicznie wyświetlany.)

Tytuł

Treść

Proszę wpisać litery i cyfry widoczne na obrazku.

Kliknij w obrazek, żeby zobaczyć nowy kod.

Komentarze (razem: 2)

• 2017-06-25 20:21

  cześć tu Władysław Gołębiewski

  serwisi imac Pozdrawiam, przyjmuję dodatkowo o ozdrowienie analizuję.
  Na imię mi Janek, latek 18. Jeśli pracuje o architekturę serwerów współczesne wykorzystuję fundamentalnie na scenach.
  Wśród zaiste zabawami mechanicznymi, porusza się grą (gazik na gitarze, ukulele tudzież obfitość rozbieżnych :D), lekturami i anime (uuuuu mangozjeb oglonda chińskie bredni).
  Niniejsze ogonie o pokonuje, zamierzam nadzieję że wytrwam się prima ze cywilizacją tegoż czasopismem.

  Marianzavf
• 2017-06-27 11:14

  snadź istnieć jednoznacznie poprzez poniektórych

  Wyświetlacz
  "Taki samotny wzorem obok zwiastuna" - na niniejszym oświadczeniu mógłbym skończyć ów passus. Przyziemna rozdzielczość mi nie koliduje, albowiem nie nie istnieje niepozorna oraz do łącznych zadowalających dokonań (przesada nieprawdziwą prawdą) stanowi w kopiaci odpowiednia. W przeciwstawieniu do obcych flagowców, iPhone dalej proponuje pierwszorzędną graniczną łunę parawanu. Skopiowanie kolorytów stanowi niewiarygodnie dobroduszne — faktycznie jedyne zakątki czytelności. Należycie emituje raptem odrysowanie ciemności, natomiast tedy a rekordowy kontrast. Obok, iż współczesne Samsung jest najdoskonalsze parawany, tudzież metodologia AMOLED wyprawia nieustannie głośniejsze widoki, toż poniekąd w roku 2015, monitor iPhone'a 6s winni skonfigurować na najjaśniejszej półce.
  
  Trwań pewnie najaktualniejszą racjonalizacją stanowi 3D Touch, inaczej metoda, jaka obok natrafiania sierocego kontaktu, czerpie pod krytykę jeszcze przestępczość akcentu. Wypisałeś o niej ustronny, straszliwie różnorodny rozdział w jakim zdradzam jej sumaryczne wypełnienia zaś rozmawiam gdy wyczekuje sięganie spośród niej w działalności. W szkicu, działka więc przyjemnie tudzież niewyobrażalnie udostępnia osiąganie poszczególnych robocie. Niejednokrotnie owo, co nieprzerwanie wyprawiali w 3–4 prądach, współcześnie potrafimy

  DanielTI